Finanse publiczne to środki pieniężne i majątkowe, które tworzone są z podatków centralnych, lokalnych, z dochodów nie podatkowych budżetów państwa. Zadaniem finansów publicznych jest możliwie najefektywniejsze w danych warunkach zaspakajanie potrzeb publicznych.[1]W skrócie możemy powiedzieć, że finanse publiczne podporządkowane są realizacji interesu publicznego.
Finanse publiczne zasadniczo różnią się od finansów prywatnych, do których zaliczamy: finanse przedsiębiorstw, a także gospodarstw domowych. Co prawda w finansach publicznych jak i w finansach prywatnych występują przychody i wydatki pieniężne, jednak cele gospodarki publicznej, które są realizowane przez finanse publiczne oraz sposoby prowadzenia przychodów i wydatkowania środków pieniężnych są odmienne.
Do podstawowych funkcji finansów publicznych zaliczamy:
- funkcję redystrybucyjną (rozdzielczą),polegającą na zapewnieniu prawidłowego funkcjonowania państwa przy pomocy instrumentu gospodarczego tzn. budżetu państwa, które realizuje wpływy (w 90 % z podatków) oraz wydatki budżetowe ;
- funkcję socjalną, która polega na zapewnieniu minimum socjalnego grupom społecznym znajdującym się w szczególnie trudnej sytuacji ze względów losowych ;
- funkcję regulacyjną, polegającą na oddziaływaniu organów rządowych na gospodarkę, zmierzającym do minimalizacji wahań koniunkturalnych, przy pomocy środków prawnych, administracyjnych i ekonomicznych.
Jednym z podstawowych narzędzi przejmowania przez państwo dochodów i zaspakajania popytu na pieniądz jest podatek. Natomiast drugim instrumentem stabilizacji polityki finansowej państwa są wydatki budżetowe.
W zależności od sytuacji gospodarczej państwo stosuje różne rozwiązania. I tak chcąc pobudzić aktywność gospodarczą wprowadza ulgi inwestycyjne, ulgi z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy. Podobnie jest z wydatkami budżetu państwa. ,,W wydatkach budżetowych znajdują też odzwierciedlenie cele polityki gospodarczej państwa, na przykład w postaci subwencjonowania wybranych gałęzi gospodarki. W bardzo wielu krajach udziela się – w takich czy innych formach – subwencji budżetowych rolnictwu, a ponadto chroni się je przed konkurencją zagraniczną za pomocą ceł, opłat wyrównawczych i kontyngentów przywozowych, czy innych jeszcze ograniczeń poza taryfowych”.[2]
Należy także zaznaczyć, że aby zapewnić stabilizację gospodarczą nie wystarczy korzystać z instrumentów polityki finansowej, musi być do nich dostosowana polityka monetarna Banku Centralnego.
Aby zobrazować wpływy do budżetu państwa, przy uwzględnieniu jaki w nich udział stanowią wpływy podatkowe, przedstawione w tabeli nr 2, (według rodzaju)dochody budżetu państwa za lata 1995, 1999, 2000, 2001.
Wyszczególnienie
|
1995
|
1999
|
2000
|
2001
|
w %
|
w mln PLN
|
|||||
OGÓŁEM
|
21088,5
|
83721,7
|
126559,9
|
125922,2
|
100,0
|
Dochody krajowe
|
21078,1
|
83681,6
|
126552,3
|
125856,8
|
99,9
|
Dochody podatkowe
|
16317,4
|
68975,2
|
113949,5
|
112776,9
|
89,5
|
Podatki pośrednie
|
X
|
36314,8
|
64432,3
|
74567,2
|
59,2
|
Podatek od towarów i usług
|
X
|
20666,9
|
42868,6
|
48803,6
|
38,8
|
Podatek akcyzowy
|
X
|
12139,9
|
21068,5
|
25208,1
|
20,0
|
Podatek dochodowy
|
5376,2
|
32348,8
|
49473,0
|
38175,6
|
30,3
|
Od osób prawnych
|
X
|
8837,0
|
14809,0
|
15060,4
|
12,0
|
Od osób fizycznych
|
X
|
23511,8
|
34664,0
|
23115,2
|
18,4
|
Inne dochody podatkowe
|
4821,6
|
311,6
|
44,2
|
34,1
|
0
|
Dochody nie podatkowe
|
4589,8
|
12064,8
|
12602,8
|
13079,9
|
10,4
|
Dochody jednostek budżetowych
|
847,5
|
1970,0
|
4105,6
|
5393,7
|
4,3
|
Dywidenda od przedsiębiorstw państw.
|
1258,1
|
609,8
|
899,3
|
577,6
|
0,5
|
Dywidenda od banków
|
–
|
196,0
|
101,5
|
18,4
|
0
|
Wpłaty z zysku NBP
|
660,5
|
2980,0
|
321,9
|
502,4
|
4,4
|
Wpływy z cła
|
1705,0
|
5774,5
|
6076,5
|
5566,0
|
4,4
|
Dochody zagraniczne
|
10,4
|
40,1
|
7,6
|
65,4
|
0,1
|
Źródło: Opracowanie własne
Na podstawie przedstawionej tabeli możemy zauważyć, że wpływy do budżetu państwa z tytułu dochodów podatkowych w roku 2001 są niższe, niż w roku poprzednim o 1.172,6 mln. PLN, przy jednoczesnym spadku dochodów ogółem o 637,7 mln. PLN. Pomijając rok 1999, gdzie dochody podatkowe były niższe od dochodów podatkowych z roku 2000 o 42.870,7 mln. PLN można wywnioskować, że odzwierciedleniem pogarszającej się sytuacji gospodarczej kraju jest spadek wpływów podatkowych do budżetu państwa.
Z danych statystycznych jasno wynika, ze systematycznie rosną wpływy budżetowe z tytułu podatków pośrednich, jednak pozostałe w porównaniu z rokiem 2000 są niższe. Wpływy z podatków pośrednich sięgają około 60 % i mają tendencję rosnącą. Słuszne więc będzie stwierdzenie, że największe dochody budżet uzyskuje z podatków pośrednich, co potwierdza wykres nr 1.
Należy także zwrócić uwagę na zwiększające się wpływy niektórych dochodów nie podatkowych, co według przedstawionych w tabeli nr 2 danych oznacza, że jednostki posiadające status jednostek budżetowych dość wyraźnie zwiększyły swoje wpływy do budżetu państwa w 1999 roku w porównaniu z rokiem 1995.
Można więc wywnioskować, iż jednostki budżetowe przystosowały się do zmienionych warunków rynkowych i są organami samowystarczającymi. Istotnym zjawiskiem natomiast jest spadek wpływów z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Prawdopodobnie osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej śmielej podchodzą do możliwości korzystania z odliczeń i ulg im przysługującym.
[1] W. B. Szyber Finanse publiczne;
[2] cyt. W. Pomykało, s. 600